A San Petru, a parti sacristia,
nTilla lu panneri tinia putia;
era un panneri spertu e supraffinu
vinnia robba a tuttu u pupulinu.
La genti maritata di nna vota
nn'iddu s'incucchiaru tutta la dota;
a genti di lustru o puru di spanna
la robba misurava cu nna canna.
Avia robbi di tanti culura,
vinnia scocchi e puru muccatura;
ntoccu e mmurdatu ianu accattari
pi li viddani e li salinari.
Vinnia matapollu a pezzi sani
pi fari li mutanni e li suttani,
pi lu mmernu avia puru fanilleddi
pi fari robbi a granni e picciliddi.
Tannu si campava cu la iurnata
pagannu sempri cu la simanata;
e l'omu era sempri beddu vistutu
pulitu cu vistita di villutu.
Di stasciuni avia sarvatu già
un vistiteddu fattu d'arpagà;
la fimmina cu du' manichi di sita
paria sempri vistuta di zita.
Pi vestiri li figghi, li patri e li muggheri
nTilla sapia fari lu panneri.
|